Opis konstrukcji
Twórcą tego karabinu jest wybitny konstruktor belgijski Ernest Verivier, mający już w swym dorobku, między innymi, karabin maszynowy 7,62 mm FN MAG. Oficjalnie rkm Minimi znany jest od 1974 roku. Wieloletnie prace nad tą bronią zakończyły się dużym sukcesem.
Karabin działa na zasadzie odprowadzania gazów prochowych z przewodu lufy. Miejsce poboru gazu znajduje się w przedniej części lufy. Obrotowy regulator gazowy, w rozwiązaniu pochodnym od ukm-u MAG, ma dwa położenia: do pracy w warunkach normalnych i trudnych. Przestawia się go ręką, nawet jeśli lufa jest gorąca.
Ryglowanie odbywa się poprzez obrót zamka w przedłużeniu lufy. Ruch obrotowy zamka wymuszony jest powierzchnią krzywkową suwadła. Cofający się tłok gazowy początkowo wprawia w ruch tylko suwadło, zamek natomiast pozostaje zaryglowany w przedłużeniu lufy. Dzięki temu, zanim rozpocznie się odryglowywanie, ciśnienie w komorze nabojowej spada praktycznie do zera. Wyciąganie łuski rozpoczyna się dopiero po odryglowaniu zamka. To niewielkie opóźnienie w rozpoczęciu wyciągania łuski sprawia, że łuska ma czas na zmniejszenie swych rozmiarów i zlikwidowanie przyczepności ciernej do ścianek komory nabojowej, dzięki czemu ekstrakcja odbywa się bez żadnych komplikacji. Zwrócenie szczególnej uwagi na ten proces wyeliminowało wadę dość powszechnie występującą w innych broniach kalibru 5,56 mm, a mianowicie zakleszczanie w komorze spęczonych lub pękniętych łusek.
Posuwisto-zwrotny ruch zamka i suwadła odbywa się po dwu prowadnicach szynowych wspawanych do wnętrza komory zamkowej. Zastosowanie tych prowadnic w istotny sposób przyczyniło się do spokojnej pracy zespołu odrzutowego i bardzo rzadkich przypadków zacięć lub uszkodzeń części ruchomych. Przeprowadzone w USA intensywne badania wykazały, że niezawodność działania rkm-u Minimi jest zdecydowanie wyższa niż w większości innych broni i to w każdych warunkach prowadzenia ognia. Ten właśnie czynnik przede wszystkim zdecydował o przyjęciu Minimi do uzbrojenia amerykańskiego.
Interesujący jest również układ zasilania amunicją. Bez żadnych modyfikacji broń może być zasilana w trojaki sposób: taśmą luźno zwisająca z broni, taśmą wyciąganą z przezroczystego magazynka na taśmę, mocowanego do karabinu, lub za pomocą standardowych 30-nabojowych łukowych magazynków pudełkowych, stosowanych w karabinach FNC i M16. Magazynki na taśmę są dwu rodzajów: 100- i 200-nabojowe.
Rkm Minimi normalnie jest używany z trójpołożeniowym dwójnogiem, jednakże w razie potrzeby może być także zainstalowany na podstawie trójnożnej. Jak większość rkm-ów strzela z otwartego zamka, co zapobiega przegrzewaniu lufy i samozapłonom. Ma również ogranicznik długości serii. Wyposażony jest w kolbę stałą lub wsuwaną, a w transporterach lub bojowych wozach piechoty może być używany w ogóle bez kolby.
Dzięki małej masie jest obsługiwany przez jednego żołnierza, a strzelać zeń można w natarciu także z biodra nawet z 200-nabojowym magazynkiem. Szybko wymienna lufa pozwala na prowadzenie ognia ciągłego przez dłuższy czas. Lufy produkowane są z dwoma skokami gwintu, co umożliwia strzelanie oboma rodzajami amunicji 5,56 mm, tzn. nabojami amerykańskimi M193 oraz belgijskimi SS109.
Produkowane są dwa modele rkm-u Minimi: standardowy i lżejszy, skrócony, z kolbą wsuwaną i krótszą lufą. Model skrócony przeznaczony jest dla użytku w przestrzeniach ograniczonych, tzn. w pojazdach, śmigłowcach lub do walk w dżungli.