Opis
5,56 mm rkm Enfield XL 73E2 jest wzorem znanego już wcześniej 4,85 mm rkm-u XL 65E1. Podstawowa różnica między tymi broniami polega na zmianie naboju z dotychczasowego 4,85 mm naboju angielskiego na zalecony w NATO 5,56 mm nabój belgijski SS109. Występują również i inne drobne różnice, np. zmiana ukształtowania trzewika kolby z tym, że zachowano charakterystyczny dla konstrukcji angielskich układ bull-pup, to znaczy układ bez kolby właściwej. Uznano go za najlepszy z punktu widzenia strzelań wymaganych obecnie na polu walki, a ponadto sądzi się, że jest to rozwiązanie perspektywiczne również i na następne lata.

W zasadzie rkm XL73E2 jest ciężko lufową wersją karabinku XL70E3 z tym, że nie zastosowano w nim lufy wymiennej, chociaż rozwiązanie takie było analizowane i badane. Dłuższa i cięższa lufa zapewnia większą prędkość początkową. Przy strzelaniu z dwójnogu broń charakteryzuje się bardzo wysoką celnością, w pełni wykorzystującą możliwości celownika optycznego, będącego jej standardowym wyposażeniem.

Stanisław Kochański w swojej książce Broń strzelecka lat osiemdziesiątych (wyd. 1985 r.) napisał także, że: "Wydaje się prawie pewne, że XL 73E2 zostanie przyjęty jako przepisowy ręczny karabin maszynowy w wojskach brytyjskich. Jest już technologicznie przygotowany do produkcji, a obecnie wytwarza się serie próbne badane w jednostkach wojskowych. Z (...) doniesień na temat tej broni wynika, że aktualnie bada się nową wersję karabinków XL86E1. Od wersji 73E2 różni się ona dodatkowym uchwytem tylnym dla drugiej ręki oraz dwójnogiem mocowanym u wylotu lufy".

Dziś wiemy, że XL 73E2 był prototypem dzisiejszej L85, a wspomniany na koniec XL86E1 był prototypem Light Support Weapon L86. Dzisiejsze L85 oraz L86 (w wersji A2) posiadają cechy swoich prototypów, które prawdopodobnie są jedynymi zaletami karabinków z rodziny SA80. Mowa tu o ciężkiej lufie, która zapewnia nie tylko większą prędkość początkową pocisku, ale także niesamowicie wysoką celność.