Wprowadzenie

Royal Regiment of Scotland

ostatnia aktualizacja: 28 grudnia 2010
DPM-SOLDIER.PL

Nakrycie głowy Royal Regiment of Scotland

Beret
Oficerowie oraz chorążowie (WOs) noszą wzór beretu o nazwie Balmoral, w khaki. Podoficerowie (NCOs) oraz szeregowi noszą Tam o'Shanter (w skrócie TOS), także w kolorze khaki.

Każdy beret posiada regulaminowo pomponik oraz małą kokardkę z tyłu beretu. Oprócz tego, przy berecie nosi się: Tartan Patch, Cap badge oraz Hackle.

Beret jest układany na prawą stronę głowy, naciągany na czoło, nie tył głowy. Badge beretu powinien znajdować się na lewej ćwiartce głowy, między lewym okiem a lewym uchem (bliżej ucha niż oka). Kokardka powinna znajdować się idealnie po środku tyłu głowy. Hackle powinna być zamontowana prosto i sztywno (nie może się chwiać).

Tartan Patch
Tartan Patch jest prawidłową nazwą flasha. Wzór kraty to Government 1A Tartan, a jego wymiary to 63x63mm. Jest on przyszyty po lewej stronie beretu: cienka, ciemna linia biegnie horyzontalnie, idealnie przez środek patcha;. Patrząc na wprost patcha: jaśniejsza część tartanu musi być po lewej, zaś ciemniejsza część tartanu po prawej (widać na zdjęciu).

Cap badge
Cap badge przedstawia lwa stojącego na tylnych łapach, na tle krzyża Św. Andrzeja, z mottem wypisanym na trzech wstęgach. Całość wieńczy szkocka korona królewska (ang. Crown of Scotland).

Cap badge jest noszony na wierzchu Tartan Patchu. Badge składa się z dwóch, oddzielnych części, noszonych razem: z lwem na tle krzyża (większa część) oraz korony (mniejsza część). Lew oraz korona jest pozłacana, zaś krzyż z mottem jest posrebrzany.

Motto głosi: NEMO ME IMPUNE LACESSIT.

Większa część badge'a jest mocowana za pomocą pięciu bolców, zaś mniejsza część badge'a jest mocowana za pomocą dwóch bolców. Korona musi się znajdować pomiędzy górnymi ramionami krzyża; jej brzegi powinny lekko się stykać z ramionami krzyża. Oryginalnie badge posiada duże, pozłacane metalowe usztywnienie mocowane od wewnątrz beretu, które w praktyce nie jest noszone (jest ekstremalnie niewygodne, wręcz bolesne i niebezpieczne).

Ten sam badge jest noszony przez szeregowych, podoficerów, chorążych oraz oficerów.

Hackle
Piórko. Hackle jest zatykany za cap badge beretu: dokładniej przechodzi pod koroną i jest ryglowany środkowym bolcem 'większej części' cap badge'u.

Kolory noszone przez bataliony:
1 SCOTS (Royal Scots Borderers) nosi mały, czarny pióropusz
2 SCOTS (Royal Highland Fusiliers) nosi wysoki, biały pióropusz
3 SCOTS (The Black Watch) nosi charakterystyczny wysoki, krwisto-czerwony pióropusz
4 SCOTS (The Highlanders) nosi mały, niebieski pióropusz
5 SCOTS (Argyll and Sutherland Highlanders) nosi mały, zielony pióropusz

Sposób noszenia hackle w 2 oraz 3 SCOTS jest bardzo istotny. Hackle musi być prosto: nie może być wykrzywione na zewnątrz, ani za bardzo zakrzywiona w stronę beretu. Z pióropuszu nie mogą wystawać nici (którymi są przyszyte piórka).

Rank Slides
Pagony. Oficerowie w koszarach noszą pagony w kolorze khaki; ćwieki oraz korony mają czerwony brzeg, szeroki na 3mm. Na poligonie oraz w czasie operacji noszą pagony w DPMie.
Inni stopniem noszą zwykłe pagony w DPMie.

Tactital Recognition Flash [TRF]
Naszywka jednostki (regimentu), przedstawiająca lwa stojącego na tylnych łapach na tle szkockiej flagi. Prawidłowa nazwa po ang. to: Lion Rampant on Saltire.

Naszywki występują w trzech wariacjach kolorów:
TRF Niebieski/Złoty/Biały - noszony na rękawie koszuli.
TRF Zielony/Czarny - noszony na rękawie kurtki
TRF Piaskowy/Czarny - noszony na rękawach munduru DDPM (w tym UBACS)

Naszywkę nosi się na prawym rękawie koszuli oraz kurtki. 12 cm mierząc od szwu do środka naszywki. Naszywka na koszuli powinna być naszyta po środku kantu, następnie zaprasowana (na kant). Na kurtce i UBACSie nie prasuje się kantów. Wszystkie bataliony noszą taki sam TRF.

Tartan Belt lub Stable belt
Pas regimentu. Jest w kratę Government 1A Tartan (tak samo, jak Tartan Patch na berecie) i nie posiada klamry właściwej. Pas posiada skórzane zapięcie, które nosi się z tyłu, nad lewym biodrem.. Jasna 'kratka' na pasie musi znajdować się idealnie w linii w pępkiem (nawet, jeśli zapięcie przesunie się do przodu lub do tyłu).

Zielone Working Belt (fasowane wszystkim żołnierzom) są noszone przy spodniach na misji i na poligonie. Tradycja noszenia pasów przy kurtce jest charakterystyczna dla pułków Gwardii (którym RRS nie jest), chorążych starej daty i czasem oficerów.

Glengarry
Glengarry został wprowadzony do Armii Brytyjskiej przez Podpułkownika Lauderdale Maule, który był dowódcą 79th Regiment of Foot. Glengarry, kształtem przypominający furażerkę, był bardziej praktycznym nakryciem głowy niż ówczesny beret. Początkowo glengarry był popularny wśród regimentów górskich (tzw. Highland Regiments), jednak poczynając od 1870 został zaadoptowany przez regimenty ze śródziemia Szkocji a także przez wiele regimentów Angielskich a nawet Walijskich.

Podczas IWŚ glengarry okazał się bardzo niepraktycznym nakryciem głowy: wielu żołnierzy wolało nosić w okopach balaclavę zamiast furażerki (było to na początku wojny, zanim zaczęto fasować hełmy). W 1915 roku glengarry został oficjalnie zastąpiony przez bonnet, czyli wczesną wersję dzisiejszego szkockiego TOSa.

Dziś glengarry jest noszony przez Royal Regiment of Scotland w czasie ceremonii, przy odpowiednim do tego mundurze. Wszystkie bataliony zostały zjednoczone pod identyczną furażerką i badgem tej samej jednostki.


Dzisiejszy Glengarry jest w kolorze granatu, ma mały, czerwony pomponik (znany pod nazwą toorie), dwie długie czarne wstążki zwisające z tyłu furażerki, oraz swoisty wzór w kratkę naszyty dookoła furażerki (wzór ten został użyty po raz pierwszy w 1930 przez... policję). Kolory użyte we wzorze to: zielony, biały i czerwony (po ang. green , white and red dicing) - barwy te były noszone przez nieistniejące już regimenty: Royal Scots, KingsOwn Scottish Borderers, Royal Scots Fusiliers, Royal Highland Fusiliers, Seaforth Highlanders and Gordon Highlanders


Całość wieńczy badge jednostki oraz piórko (znane pod właściwą nazwę The Black Cock Feather) w kolorze czarno-zielono-białym, o skomplikowanym kształcie. Regulaminowo glengarry nosi się nasunięty na czoło, lekko pod kątem (przechylony na prawą stronę głowy).